پیشواز روز مرد

تو زندگی هیچ چیز بهتر از داشتن همراه خوب نیست.

کسی که وقتی زیر بارون توی اون قسمت از مسیری که تاکسی خور نیست، داری خیس میشی و از سرما به خودت میلرزی، بهت زنگ بزنه و بگه دارم میام دنبالت، صبح لباس گرم نپوشیده بودی.

کسی که وقتی توی تب و لرز ویروسی که تو تنت لونه کرده،داری هذیون میگی با چشمای نگرانش سوپ داغی رو که خودش درست کرده و از مزه اش هم هیچی نمیفهمی رو، به زور به خوردت بده و تو ،تو همون هذیون ها به این فکر کنی که با این حالت اون آشپزخونه بهم ریخته رو چطوری جمع و جور کنی.

کسی که وقتی سرکاری و کسالت انجام دادن کار همه وجودتو گرفته ،تصور تموم شدن ساعت کاری و برگشتن به خونه ای که پر طنین صداشه تو رو پر شوق زندگی و امید دوباره کنه.

کسی که بدون هیچ نگرانی بتونی همه رویاهاتو، دغدغه هاتو ،شادی هاتو و غصه هاتو باهاش قسمت کنی و خیالت جمع باشه که حتی اگه خیلی بچه گونه هم باشن ،جز با احترام باهاشون برخورد نمی شه .

کسی که وقتی مشکلی برات پیش میاد و مسئولیتش رو قلبت و شونه هات سنگینی می کنه بتونی سرتو تکیه بدی به شونه هاش چشاتو ببندی و بشنوی که میگه: همه چی رو بسپر به من.اونقت حس کنی هر اتفاقی هم که بیفته پشتت از این شونه ی مردونه خالی نمی شه.

عشقم عزیزم ، به خاطر داشتن شریک زندگی چون شما خدا را شاکرم . پیشاپیش روزت مبارک